![](https://gdanska.zhp.pl/wp-content/uploads/2024/07/Zuzanna-300x300.jpg)
Promocja i wsparcie wolontariatu
Razem ku Lepszej Przyszłości: Długoterminowy Wolontariat z Pasją Jeśli szukasz sposobu na wniesienie pozytywnych zmian w swoje życie i życie innych, rozważ długoterminowy wolontariat –
ZHP Chorągiew Gdańska
ul. Za Murami 2-10, 80-823 Gdańsk
NIP: 583-296-90-85
tel.: (58) 301 13 27
20 maja 2019
CIEŚLAWSKI Piotr (1913–2002), nauczyciel, harcmistrz, zastępca komendanta Gdańsko-Morskiej Chorągwi Harcerzy (1946–1947), kierownik wydziału zuchów Komendy Chorągwi Harcerstwa (1949 i 1947), komendant HKS „Strażnica” w Gdyni (1986–2002).
Urodził się 10.04.1913 r. w Osterfeld k. Oberhausen w Niemczech (Nadrenia pn.-Westfalia) w Zagłębiu Ruhry. Był synem Antoniego, maszynisty kolejowego, i Franciszki Kania. Miał czworo rodzeństwa: braci Leona i Teofila oraz siostry Marię i Gertrudę. W 1919 rodzina wróciła do Polski i osiadła w Jarocinie – tu Piotr ukończył naukę w publicznej Szkole Męskiej im. S. Konarskiego. Edukację kontynuował w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Koźminie, a po jego likwidacji w seminarium w Krotoszynie, gdzie uzyskał dyplom w 1933 r. Bezpłatną praktykę nauczycielską odbywał w Jarocinie. W 1935 r. przyjechał do Gdyni i podjął pracę nauczycielską w szkołach powszechnych nr 4 (Oksywie) i nr 6 (Obłuże).
Do harcerstwa należał od 1930 w Poznańskiej Chorągwi Harcerzy – drużyna w seminarium w Krotoszynie. Działalność w ZHP kontynuował jako drużynowy gromady zuchowej w IV Hufcu Gdyńskim Pomorskiej Chorągwi Harcerzy (1935–1938). Kurs instruktorów zuchowych ukończył pod kierownictwem hm. A. Kamińskiego. Po utworzeniu w Gdyni Morskiego Rejonu Harcerzy w 1938 objął obowiązki namiestnika zuchów w VI Hufcu Harcerzy na Oksywiu.
Przed wybuchem wojny wyjechał z żoną do rodzinnej Wielkopolski, czasowo unikając losu innych gdyńskich nauczycieli, bowiem był na liście osób niebezpiecznych dla III Rzeszy. Poszukiwany przez gestapo, został aresztowany i uwięziony na 5 miesięcy.
Po wojnie wrócił do Gdyni i podjął pracę nauczycielską w Szkole Podstawowej nr 2 oraz działalność harcerską jako wizytator Gdańsko-Morskiej Chorągwi Harcerzy, a w latach 1946–1947 jako II zastępca komendanta Chorągwi i kierownik Wydziału Osobowego i Administracji; w Morskiej Chorągwi Harcerstwa w 1949 pełnił funkcję kierownika Wydziału Zuchów, a od grudnia 1949 do czerwca 1950 komendanta Hufca Harcerstwa w Gdyni. Stopień harcmistrza otrzymał w 1946. Awansował też zawodowo: w latach 1947–1951 kierował Szkołą Podstawową nr 32 Specjalną, a w latach 1951–1961 Młodzieżowym Domem Kultury w Gdyni. W tym też czasie ukończył zaoczne studia pedagogiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1961 r. do emerytury w 1973 r. kierował Szkołą Podstawową nr 27.
Po odnowie harcerstwa był uczestnikiem Krajowego Zjazdu Działaczy Harcerskich w grudniu 1956 w Łodzi – wszedł w skład Komendy Gdańskiej Chorągwi Harcerstwa (1957–1958) i początkowo znów kierował Wydziałem Zuchów. W latach 1959–1966 przewodniczył Komisji Historycznej w Hufcu Gdynia. W 1976 należał do inicjatorów powołania przy komendzie Chorągwi Harcerskiego Kręgu Seniorów „Korzenie” – był w nim przez dziesięć lat zastępcą komendanta. W 1986 roku z grupą instruktorów gdyńskich stworzył nowy HKS „Strażnica” przy Komendzie Hufca ZHP w Gdyni i kierował nim aż do śmierci.
Hm. Piotr Cieślawski kierował się w życiu dwiema dewizami: „Zostawienie śladu po sobie” i „Starsi nie mogą zapomnieć, a młodsi muszą wiedzieć”. Ich realizacji poświęcił wiele lat swojego życia, szczególnie na emeryturze. Zbierał dokumentacje dotyczącą oświaty i harcerstwa, gromadził dowody bohaterstwa gdyńskich nauczycieli i harcerzy w czasie wojny i okupacji. Skutecznie zabiegał o utrwalenie ich pamięci i oddanie hołdu poprzez budowę pomnika harcerzy (w Śródmieściu i na Obłużu) i tablic (harcmistrzów Lucjana Cylkowskiego i Benedykta Porożyńskiego oraz harcerza Alfreda Dyducha) oraz nadawanie nazw i imion ulicom, szkołom i drużynom. Tematykę tą popularyzował również poprzez opracowanie broszur i artykułów prasowych oraz organizację wystaw w gdyńskich szkołach.
Od początku pracy zawodowej był aktywnym członkiem ZNP – w latach 1959–1966 pełnił społecznie funkcje prezesa, a później przez wiele lat przewodniczącego Komisji Historycznej Oddziału ZNP w Gdyni. Dzieci już w 1973 przyznały mu „Order Uśmiechu”, a Gdynia na uroczystości Święta Miasta 10 lutego 2002 r. uhonorowała go Medalem im. Eugeniusza Kwiatkowskiego „Za Wybitne Zasługi dla Gdyni” (medal nr 19).
Zmarł 21.02.2002 r. Został pochowany z honorami w harcerskiej asyście na gdyńskiej nekropolii Witomino 27.02.2002. Był odznaczony m.in. Krzyżem kawalerskim (1991) i Oficerskim (1997) Orderu Odrodzenia Polski, Medalem komisji Edukacji Narodowej (1978), Złotym Krzyżem za Zasługi dla ZHP (1986), Złota Odznaką Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1995) i Odznaką Zasłużony Ziemi Gdańskiej (1973) i Instruktor Senior ZHP (1983). Ma tabliczkę epitafijną w Mauzoleum Pamięci Harcerstwa w Skulsku (2005).
W r. 1939 zawarł związek małżeński z Elżbietą Zielke (1919–2012) z Gnieździewa. Miał dwoje dzieci, syna Zbigniewa (1943–1993, st. mechanika PMH) i Ewę Jolantę (zamężna Kremky, ur. 1950, filolog-anglista, nauczyciel akademicki, zam. w Gdyni).
Encyklopedia Gdyni, W. 2006, t. 1, s. 108, 794-795; Jarzębowski Kuprianowicz Harcmistrze i Harcmistrzynie, s. 104; Puchała Poczet, t.1, s. 227; Kuligowski Z. Radys B., Harcerstwo gdańskie 1945-1973, G. 2015, passim; Ostrowska E., Gdynia – ludzie i miasto, Gdynia 2006, s. 117-123; Czuwaj, Gdynio! Wspomnienia gdańskich harcerek i harcerzy 1928-2011, red. Ryba J., Gdynia 2011, s. 21, 133-137; Dubisz R., Napieralski P., Epitafia Mauzoleum Pamięci Harcerstwa w Skulsku, Poznań 2011, s. 16; Trapp F., Szczep Trzech Srebrnych Strzał, Gdańsk 1996, s. 8 i 37; Wniosek HKS „Korzenie” do Kapituły Epitafijnej Mauzoleum Pamięci Harcerstwa w Skulsku z 8 III 2005; inf. córki E. Kremky.
hm. Zenon Kuligowski
Czuwajcie – to znaczy postępujcie tak, by móc szczęśliwie żyć.
Razem ku Lepszej Przyszłości: Długoterminowy Wolontariat z Pasją Jeśli szukasz sposobu na wniesienie pozytywnych zmian w swoje życie i życie innych, rozważ długoterminowy wolontariat –
Harcerska Akcja Letnia to świetna okazja, by spróbować nowych rzeczy. Ważnym elementem harcerskiego wychowania jest zdobywanie doświadczenie na wodzie Okazję, by pożeglować, mieli członkowie Hufiec
Bliskość natury, dźwięki gitary, zabawa, uśmiech i przyjaźń – Harcerskie Akcje Letnie w naszej chorągwi trwają w najlepsze Podczas obozów i kolonii dzieci i młodzież
Związek Harcerstwa Polskiego
Chorągiew Gdańska
im. Bohaterów Ziemi Gdańskiej
ul. Za Murami 2-10, 80-823 Gdańsk
tel.: (58) 301 13 27