Jerzy Szymański (1943–2014), harcmistrz, politolog, komendant Gdańskiej Chorągwi i członek CKR (1973–1977) oraz członek RN ZHP (1977–1981), nauczyciel. Urodził się 6 sierpnia 1943 r. w Warlubiu na Pomorzu w rodzinie Konrada (1916–2002) stolarza i Wandy z Fanderejewskich (1919–2008). Miał brata Andrzeja (1952–2011), inżyniera.

Po II wojnie światowej rodzina zamieszkała w Gdańsku, gdzie ukończył szkołę podstawową i VI Liceum ogólnokształcące, a następnie na kierunku filologia polska w 1965 Studium Nauczycielskie. Do ZHP wstąpił jesienią 1957 do 19 Drużyny Harcerzy im. hm. Jana Bytnara „Rudego” w Hufcu Harcerzy Gdańsk–Śródmieście, którą w VI LO prowadził legendarny pwd. Stanisław Sobieniak. Po przeszkoleniu w latach 1960–1962 był drużynowym harcerskim w Szkole Podstawowej nr 3, zaś w okresie studiów aktywnym członkiem Studenckiego Kręgu Instruktorskiego „Bakałarze” w Gdańsku.

Po studiach podjął etatową pracę w ZHP jako zastępca komendanta Hufca Harcerstwa Gdańsk-Śródmieście, a następnie jako kierownik Wydziału Młodzieży Młodszej Gdańskiej Chorągwi ZHP (1967–1939). Na stopień harcmistrza został mianowany w maju 1967 roku. W czerwcu 1969 wybrany został członkiem Rady i komendy Chorągwi oraz powołany na funkcję zastępcy komendanta Chorągwi Gdańskiej. W okresie pełnienia tej funkcji był komendantem 3 Zlotu Chorągwi w Gdańsku na zakończenie X Rajdu Pomorskiego (1969), komendantem placu na uroczystości nadania chorągwi imienia Bohaterów Ziemi Gdańskiej (1970) i komendantem pierwszego zgrupowania obozów Chorągwi Akcji „Morena” w Gdańsku (1972). 2 marca 1973 Rada Chorągwi wybrała go Komendantem Chorągwi, a obradujący w tym samym miesiącu V/XXII Zjazd ZHP – członkiem Centralnej Komisji Rewizyjnej ZHP. Pod jego kierownictwem przeprowadzono reorganizację struktur organizacyjnych i terytorialnych chorągwi w 1975, co było skutkiem zmian w podziale administracyjnym kraju. Patronował budowie miejskiej bazy „Morena” w Jaśkowym Lesie w Gdańsku i powołaniu w chorągwi w listopadzie 1976 Harcerskiego Kręgu Seniorów „Korzenie”, który działa do dzisiaj. Na VI/XXIII Zjeździe ZHP wybrany został członkiem RN ZHP na kadencję 1977–1981. W lipcu 1977 otrzymał honorowy stopień harcmistrza PL.

W związku z powołaniem do pracy politycznej 30 kwietnia 1977 zrezygnował z funkcji komendanta chorągwi. W latach 1978–1980 uzupełniał studia wyższe (politologia) w Wyższej Szkole Nauk Społecznych w Warszawie. Od 1982 do 1986 kierował gdańskim Oddziałem PBP „Orbis”, a następnie do 1991 był wiceprezesem zarządu Budowlano-Produkcyjnej Spółdzielni Pracy „Respol” w Gdańsku. W 1992 został współwłaścicielem Biura Turystycznego „Amber Travel” w stolicy województwa.

Pogarszający się stan zdrowia spowodował przejście na rentę w 1995. Harcerstwo wspierał z różnych pozycji zawodowych, a także jako członek Wojewódzkiej Rady Przyjaciół Harcerstwa. Udzielał się też w Stowarzyszeniu „Bracka”.

Zmarł 3 sierpnia 2014 r. w Gdańsku. Pochowany został w asyście harcerskiej w grobie rodzinnym na cmentarzu Witomińskim w Gdyni. W ostatnim pożegnaniu jego przyjaciel zauważył, że zmarły będzie „… spoczywał na tej nekropoli w towarzystwie znakomitych instruktorów harcerskich: Marii Hrabowskiej, przewodniczącej ZHP (1996–2001) i Zofii Polkowskiej – pierwszej komendantki Morskiej Chorągwi Harcerek 1945–1948), a także gdyńskich hufcowych: Bolesława Polkowskiego, Benedykta Porożyńskiego, Henryka Szymańskiego i Ireny Frąckowiak”.

Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1980) i Złotym Krzyżem za Zasługi dla ZHP (1981).

W 1968 zawarł związek małżeński z Haliną Pieniążek (ur. 1945, nauczycielką). Miał córki Beatę (1969) i Katarzynę (1972) zamieszkałe w Gdańsku.

Bibliografia:
Pietkiewicz O., Materiały do Harcerskiego Słownika Biograficznego, Warszawa 1994, s. 182; Kuligowski Z., Radys B., Harcerstwo gdańskie 1945-1973, Gdańsk 2015; Puchała S., Poczet…, t. 2, s. 660-661; www.encyklopediagdanska.pl – komendanci chorągwi gdańskiej; inf. córki Katarzyny Szymańskiej.

hm. Zenon Kuligowski